گروه هسته ای، روزنامه الاخبار نوشت اگر آمریکائیها شروط جدید و طاقت فرسایی تحمیل نکنند امکان دستیابی به توافق جامع هسته ای وجود دارد.

به گزارش سپیدار خبر از بولتن؛ روزنامه الاخبار چاپ لبنان در مقاله امروزخود دراینترنت تحت عنوان «آیا مذاکرات وین به توافق نهائی ختم خواهد شد» به قلم علی منتظری نوشت بهترین وضعیت در مذاکرات هسته ای وین میان غرب و ایران اینها هستند:
1- اینکه ایران و غرب چهارچوب توافق (بیانیه) لوزان را رعایت کنند. 
2- ایران فعالیت هفت هزار دستگاه سانتریفوژ خود را حفظ کند.
3- هیچ بخشی از برنامه هسته ای ایران متوقف نشود و فعالیتهای هسته ای در اصفهان ، نظنز ، تهران ، فردو و سایر مراکز دولتی ادامه یابد.
4- تمامی تحریمها اعم از تحریمهای شورای امنیت یا تحریمهای آمریکا و اروپا به محض اجرای توافق نهائی لغو شود. 
5- حق ادامه تحقیقات هسته ای برای ایران محفوظ بماند.
6- امنیت ایران از طریق بازرسی از مراکز نظامی و بازجوئی از دانشمندان هسته ای در معرض خطر قرار نگیرد. به عبارت دیگر غربیها باید از این که بخواهند از دانشمندان هسته ای ایران بازجوئی کنند و از مراکز نظامی ایران بازرس کنند صرف نظر کنند. 
7- بازگرداندن پرونده هسته ای ایران از شورای امنیت به آژانس بین المللی انرژی اتمی و رسیدگی به آن به عنوان یک پرونده عادی .
8-مدت زمان توافق هسته ای با ایران بیش از هشت سال نباشد و ایران هیچ گونه تعهدی به بندهای توافقنامه نهائی بعد از هشت سال نداشته باشد.
9- ایران با پروتکل الحاقی بعد از تصویب مجلس شورای اسلامی موافقت کند.
10- ایران با بازرسیهای عادی و سرزده بازرسان آژانس بین المللی انرژی هسته ای از تاسیسات هسته ای خود موافقت کند.
11-ایران به تمامی سوالهای آژانس در خصوص مسیر برنامه هسته ای اش تا قبل از سال دوهزار و سه پاسخ دهد. به این معنی که ایران به سوالهای آژانس درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه های خود پاسخ دهد. 
12- ایران با تغییر برنامه تاسیسات راکتور آب سنگین اراک موافقت کند و تولید پلوتونیوم خود را از دوازده کیلوگرم به فقط یک کیلوگرم کاهش دهد.
13 - این که ایران آژانس را از تمامی برنامه های مراکز هسته ای و برنامه های تحقیقاتی هسته ای خود به طور کامل آگاه کند. 
14- ایران به آژانس اجازه اقداماتی بدهد که اثبات کند برنامه های هسته ای ایران صلح آمیز است. 
15- ایران متعهد به غنی سازی به میزان پنج درصد شود و نسبت غنی سازی را به بیست درصد افزایش ندهد. 


نویسنده درادامه می افزاید تمامی این بندها برای ایران و گروه پنج به علاوه یک قابلیت اجرائی دارد . بنابراین سوالهائی که مطرح است این است که چه چیزی منجر به پیچیده شدن مذاکرات هسته ای شده است؟ چرا دو طرف در قبال مسائل یاد شده نمی توانند به توافق برسند؟ چرا مرتب اعلام می شود در خصوص نود درصد از متن نهائی، توافق حاصل شده است ولی بر سر ده درصد همچنان مشکل وجود دارد؟ نویسنده تصریح می کند از بررسی مسیر مذاکرات هسته ای مشخص می شود که آمریکائیها از زمان آغاز مذاکرات ، اساس برنامه های هسته ای ایران را هدف قرار داده اند. در این راستا آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی چند روز قبل از آغاز آخرین دور مذاکرات اعلام کرد تامل در سیر خواسته های آمریکائیها نشان می دهد که آنها به دنبال ریشه کن کردن صنایع هسته ای و نابود کردن ماهیت هسته ای کشور و تبدیل کردن این برنامه ها به کاریکاتور و شعارهای بی محتوا هستند. نویسنده می افزاید این اظهارات بی اساس نیست چون کالین کوهل مشاور امنیت ملی معاون رئیس جمهوری آمریکا در پاسخ برخی نمایندگان در خصوص نابود کردن برنامه هسته ای ایران گفته است به عقیده او طرح ریشه کن کردن کامل برنامه هسته ای ایران در توافقی نادر نهفته است چون با وجودی که (این توافق ) خیلی زیبا جلوه می کند ولی در نهایت چیزی به جز توهم نیست و چاره ای به جز این روش وجود ندارد. نویسنده می افزاید ایران سالهاست که درباره تصمیم سیاسی برای حل پرونده هسته ای خود سخن می گوید ولی برخی معتقدند این راه حل سیاسی مربوط به معامله سیاسی در خاورمیانه می شود و گمان می کنند که هرگونه راه حل پرونده هسته ای ایران ،‌منوط به حل مشکلات میان ایران وآمریکاست در حالی که چنین تصوراتی اشتباه است. از نظر ایران راه حل سیاسی که غربیها باید به آن برسند باید شامل اصول ثابت ذیل باشد : 1- ایران حق دارد برنامه هسته ای و چرخه کامل سوخت هسته ای با اهداف صلح آمیز داشته باشد. 2-ایران حق دارد غنی سازی اورانیوم را با آب سبک در خاک خود اجرا کند. 3- ایران حق دارد غنی سازی را با آب سنگنین اجرا کند.4- ایران حق پژوهش و تحقیقات هسته ای را دارد. 
5-ایران عضو باشگاه بین المللی هسته ای است. 6- ایران به دنبال محقق کردن اهداف صلح آمیز هسته ای است نه ابعاد نظامی آن. 7- مجازاتهای اقتصادی علیه ایران به خاطر برنامه هسته ای ،‌ظالمانه است ولی مانع از پیشبرد برنامه هسته ای ایران نمی شود. 8- تحریم های تحمیلی چه از طرف شورای امنیت و چه از طرف غرب باید لغو شود. 
نویسنده می افزاید از زمانی که محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه ، پرونده هسته ای را در اختیار گرفته است همیشه بر اتخاذ تصمیمهای شجاعانه از طرف آمریکا تاکید کرده است و هشت بند مذکور بهترین مثالها برای تصمیمات سیاسی یا اراده سیاسی هستند که آمریکائیها باید مد نظر قرار دهند . نویسنده با اشاره به تلاش آمریکا در دو دهه قبل برای نابود کردن نظام ایران می افزاید سیاستهائی که آمریکا در چند سال قبل در قبال برنامه هسته ای ایران اتخاذ کرده است عبارتند از : 1- نابود کردن برنامه های هسته ای ایران حتی اگر به قیمت اقدام نظامی تمام شود. 2- در صورتی که نابود کردن برنامه هسته ای امکان پذیر نباشد برنامه هسته ای در همان مرحله ای که اکنون رسیده اند متوقف شوند. 3- دادن کمترین امتیازها در هر دور از مذاکرات و در توافق احتمالی میان ایران و گروه پنج به علاوه یک .
نویسنده می افزاید آمریکائیها به شدت مایلند توافق هسته ای با ایران در شرایط کنونی حاکم بر منطقه حاصل شود چون فکر می کنند در موقعیت بالاتری قرار دارند و ایران درگیر موضوعات لبنان ، سوریه ،‌عراق ،‌یمن ومبارزه با داعش است. نویسنده خاطر نشان می کند برای آمریکا اینها پایان داستان نیست و شواهد و مدارکی وجود دارد دال بر اینکه امکان رسیدن به توافق نهائی در مذاکرات وین وجود دارد ولی ممکن است هیچ یک از طرفهای مذاکره کننده آن را امضاء نکنند و هدف از این امر ( امضاء نشدن ) رویارو کردن نظام ایران با ملتش است. بنا به گفته منابع ایران ،‌ دستور العمل پیش نویس توافق نهائی موجود است و درباره آن مدتهاست که توافق صورت گرفته است ولی آمریکائیها به دنبال وقت کشی هستند تا به محض عدم امضای این توافق ،‌ آن را به رسانه ها بدهند و به افکارعمومی دنیا اعلام کنند گروه پنج به علاوه یک برنامه های هسته ای صلح آمیز ایران را به رسمیت می شناسد و برای لغو مجازاتها اعلام آمادگی کرده اند ولی ایران از امضای این توافقنامه خوب خودداری کرده است. نویسنده با بیان این که آمریکائیها در صددند درصورتی که مذاکرات بی نتیجه شود مسئولیت آن را متوجه ایران کنند می افزاید اظهارات اخیر وزیر امورخارجه فرانسه و تعیین سه شرط برای رسیدن به توافق هسته ای در واقع تقسیم نقش میان آمریکا و فرانسه برای مطرح کردن شروط طاقت فرسا در عرصه مذاکرات است و چنین چیزی در مذاکرات نوامبر دوهزار و چهارده رخ داد و نتایج مذاکرات آن زمان با شکست مواجه شد. نویسنده تاکید می کند حضور یوکیا امانو رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی برای چندین ساعت در مذاکرات وین و دیدارهایش با جان کری و ارنست مونیز وزیر انرژی هسته ای آمریکا و فابیوس وزیر امورخاجه فرانسه که بدون حضور بحث برانگیز علی اکبر صالحی بود چندان نوید بخش نیست. نویسنده می افزاید باتوجه به مسائل یاد شده می توان به جرات گفت با بررسی مسیر برنامه هسته ای ایران در ده سال گذشته مشخص می شود مشکل بر سر مسائل فنی برنامه هسته ای ایران نیست چون برنامه هسته ای ایران بیش از پیش شفاف شده اند و کارشناسان کاملا می دانند که امکان دستیابی به توافق به شرط وجود تصمیم و اراده سیاسی غربیها وجود دارد. نویسنده در ادامه به بازگشت ظریف به تهران اشاره می کند و می افزاید با توجه به تجربیات قبلی ،‌ ممکن است این سفر حامل پیامهای مثبت باشد و ممکن است عکس آن درست باشد. شاید آمریکائیها تاکتیک و روش رسیدن به راه حلی را که در لوزان پیگیری می کردند تغییر داده اند و این امر باعث شده است ظریف (برای کسب تکلیف ) به مقامات عالی رتبه نظام مراجعه کند. بنا بر گزارش برخی از رسانه های ایران ، وزیر امورخارجه آلمان گفته است بهتر است ایران طرح توافقنامه نهائی جامع را با توجه به تحولات کنونی در مرزهایش بپذیرد. نویسنده در خاتمه تاکید می کند آن چه که معلوم است این است که اگر آمریکائیها به مسائلی که قبلا آن را تعیین کرده اند پایبند باشند و شروط جدید طاقت فرسا را مطرح نکند مذاکرات در نهایت به توافق میان طرفها ختم خواهد شد .